İçim acıyor.
Üşüyorum.
Neden günü geçmiş sevdalar biriktirir insan?
Neden acıtır kendini ve
neden; zoru seçer insan?
Sebebini yanlış yerlerde aradığım bir ağlamak var içimde, hiçbir yere sığmıyor yüreğim.
En sevdiğimiz yüreklere yaslanmışken ümitlerimiz ve o kuytu yerlerde eskiyor.
Vurgunlar yiyoruz. Vurgunun tadı hiçbir şeye benzemiyor. Özlemek zor; seni anlamak felaket. Dizlerim kanardı küçükken. Şimdi yüreğim biçare şimdi yüreğim hazan ,
sevmekten değil sevgiliden hiç değil geçmiş sevdalarımdan yanlış dönemeçlerde yanlış kişilerden aman diledik hani bize benzemeseler, insan demeyecektik de ;
kazalara kurban gitti hayallerimiz. Zeytinli ekmekleri özledim ,
fesleğen kokulu sarnıcı ana kuzusu olmayı özledim. Keşkeler le doldurduk gözlerin daldığı yerleri hayati yapboz sanıp, hep boz'da kaldık.
geçmiş sevdalarım dan….
eskiler gitti artık üstat biçare degiliz.
YanıtlaSilyüreğine sağlık...
Eski artık eskimidir?yoksa yenilere uzanan bir dalda ki tomucuk mu?Eski yeniyi beslemeli mi?yoksa
YanıtlaSilya da.. bozdan yapa geçsek de, birileri gelip bozdu yaptıklarımızı..
YanıtlaSilSevgililer gördük, seveni yangınlarda bırakıp, yabancı tenlerde kendini tüketen.
YanıtlaSilİhanetler gördük.
Yalanlar gördük, bizim olan her şeyi bir bir yağmalayan. Artık ağlamak vaktiydi. Ağladık.
Apansız terkeden sevgiliye değil, kendimize ağladık.
Aşk üzre, aşka ağladık. Kimseler bilmezdi bizi.
Canımızı adadığımız sevgili bilmezdi.
Kahrettik.
Karabasanlar çöktü gözlerimize.
Bir gün bile ah etmedik.
Sevdik. Hepsi bu!
Yalnızlık hiç bu kadar anlamlı olmadı.
Sevmek, yalnızlığı göze alabilmektir çoğu zaman. Her yıkıma hazırdık.
İnsandık. Sevdik. Yaşadık. Yanılmadık.
Yanılanlkar; ihanetin, yalanın, onursuzluğun çıkmazında ömür tüketip yaşadığını sananlardır.
çözümleme yapılmal bazen hayata dair veya içinden çıkamazsan sadece yüzünü yukarı çevirtüm soruların cevaplarını alacaksındır...aze burdaydı hepsi bu.
İnsandık. Sevdik. Yaşadık. bazen yanıldık..:)
YanıtlaSil